Hafta içi günlük iş temposunda bir nefes almak için kahve eşliğinde okunabilecek yazı dizisi
Bu satırları okuyabiliyorsanız, demek ki benim babam acılarından kurtulup huzura ulaşmış demektir. Hem de bize yük olmamak için koşar adımlarla hakka yürüyerek, torunları onun bu haberini yanında almasın diye onların uzaklaşmasını bekleyerek… Ben kimi mı kaybettim? Ben çocukluğumun koca neşesini kaybettim. Çocukluğumda benimle atçılık oynayan, temel reisin, pembe panterin, He-Man
Bugünkü yazımız sevgi üzerine. Sevgi, sevmekle başlar. Sevmekten korkmayın. Hem de ne pahasına olursa olsun. İsterseniz en sevilmezi, isterseniz en sevilesini sevin ama sevin. Sevgi, öylesine bir güçtür ki önünde hiçbirşey duramaz. Size ışık olur, yol olur, şenlik olur, ilham olur, can olur, kavuşma olur, amaç olur… Diğer taraftan da
Her insanın hayatının bir merkezi vardır. Bazen bir eş, bazen çocuklar, bazen iş, bazen bir arkadaş, bazen beşiktaş/fener/Cimbom, bazen para, bazen ise sizinse bilmediğiniz bilinmezlik… Mesela benim için hiçbir zaman para olmadı hayatın merkezi. Hiçbir zaman kendi işimin sahibi olmak ve tonlarca para kazanmak istemedim. Çevremdekiler bilir benim için hayatın
Yazmayım diyorum ama olmuyor. Yazmadan da insan rahatlayamıyor. Bugünkü konumuz sevdiklerimizi yada değer verdiklerinizi nasıl kaybedebileceğimiz üzerine olsun… İnsan bazen en yakınındakinin çığlığını duyamıyor göremiyor en kötüsü hissedemiyor. Bu çığlık aslında yardım çığlığı değil sadece kurtuluş çığlığı aslında. İşte herşey böyle başlıyor ve en yakınıNızdakiler sizin söylediğinizi ön yargılı dinlemeye
Bugünkü yazımda hem iş, hem aşk, hem aile aslında her alanda yaratılan “beklenti” den ve sonuçlarından bahsedeceğim. Beklenti; TDKna göre “gerçekleşmesi beklenen şey”, Vikipedi’ye göre “beklenen bir olayın doğurduğu duygu”, ekşi sözlükte bir tanımlamada ise “beklenen şey, genelde üzüntü ile doğru orantılıdır” olarak tanımlanır. yani beklenti aslında duygusal bir aktivitedir.
İnsanın cevabını bilmediği sorular ile baş başa kaldığı, kendisini bitkin, halsiz hissettiği, yeni bir başlangıç için gücünün olmadığı, keşkeleri yoğun kullanmaya başladığı zamandır yenilgi… Aslında bir son değil bir başlangıç ve başarı habercisidir yenilgi. İnsanın kendini dinleyebildiği, gelecek için önemli stratejiler belirleyebildiği, daha dibinin olmadığını bildiği, kısacası yeni zaferler güç
REDDEDİLME – BAŞARSIZLIK İnsanlığın tanıdığı ve tanımladığı binlerce belki milyonlarca sosyal korkusu vardır. bu korkuların bazıları genel, bazıları ise özel/tekilseldir. Başarısızlık, kendine güvensizlik, uyum sağlamadaki zorluk, alışamama güçlüğü… Bu korkulardan 2 tanesi vardır ki; bunlar yaratılışta oluşmayan, sonradan ortaya çıkan korkudur. “Reddedilme ve Başarısızlık” Bu korkular doğuştan gelmeyen ama toplumun
BURASI TÜRKİYE Türkiye için en bilinen ve en çok söylenen söz nedir? “Burası Türkiye” Evet belki de bizim bile sayısını hatırlayamadığımız kadar çok kullandığımız kelimelerdir bunlar. Bazı insanlar bu sözü övünerek, bazıları ise küçümseyerek kullanır. Ne övünerek ne de küçümseyerek hiçbir zaman kullanılmaması gereken bir sözdür. Neden mi? Bu sözle
Okan olmak… Ne zordur hayatta yaşamak istediğinizle ve yaşamak zorunda kaldığınız zamanlar arasında seçim yapmak. Genelde hep ikincisi kazanır. Vardır hep bir bahane; müşteri bekler, hanım bekler, patron bekler, baba bekler… Ya içinizdeki bekleyen insan? O önemli değildir. O hep göz ardı edilebilir. Ne de olsa o içimizdedir. Okan da
Hayatı nasıl yaşamalı bir insan. Bir geyik ürkekliğiyle mi, bir aslanın vahşiliğiyle mi yoksa bi maymunun hayata boşvermişliğiyle mi? Yada yada… Bence artık hiçbir şeyin kesin tarifi kalmadı bu dünyada. Herşeyi günlük, hatta anlık yaşamalısınız. Değişim o kadar hızlı olmaya başladı ki değişimin kendisi de kendine şaşmakta. Bu değişimin içinde
