Bu satırları okuyabiliyorsanız, demek ki benim babam acılarından kurtulup huzura ulaşmış demektir. Hem de bize yük olmamak için koşar adımlarla hakka yürüyerek, torunları onun bu haberini yanında almasın diye onların uzaklaşmasını bekleyerek… Ben kimi mı kaybettim? Ben çocukluğumun koca neşesini kaybettim. Çocukluğumda benimle atçılık oynayan, temel reisin, pembe panterin, He-Man
Şirketlerde satış ile uğraşan arkadaşlarımıza sayısız unvan verilmiştir. satış personeli, satış temsilcisi, satış sorumlusu, müşteri temsilcisi, satış danışmanı, müşteri ilişkileri sorumlusu, aktif/pasif satış …. ve en eskisi “pazarlamacı”. Bu unvanlar kimi zaman satış personeli arkadaşları sınıflamak için, kimi zaman da aynı görevi farklı bakış açıları ile tanımlamak için kullanılır. Burada
Bugünkü yazımız sevgi üzerine. Sevgi, sevmekle başlar. Sevmekten korkmayın. Hem de ne pahasına olursa olsun. İsterseniz en sevilmezi, isterseniz en sevilesini sevin ama sevin. Sevgi, öylesine bir güçtür ki önünde hiçbirşey duramaz. Size ışık olur, yol olur, şenlik olur, ilham olur, can olur, kavuşma olur, amaç olur… Diğer taraftan da
Her insanın hayatının bir merkezi vardır. Bazen bir eş, bazen çocuklar, bazen iş, bazen bir arkadaş, bazen beşiktaş/fener/Cimbom, bazen para, bazen ise sizinse bilmediğiniz bilinmezlik… Mesela benim için hiçbir zaman para olmadı hayatın merkezi. Hiçbir zaman kendi işimin sahibi olmak ve tonlarca para kazanmak istemedim. Çevremdekiler bilir benim için hayatın
Yazmayım diyorum ama olmuyor. Yazmadan da insan rahatlayamıyor. Bugünkü konumuz sevdiklerimizi yada değer verdiklerinizi nasıl kaybedebileceğimiz üzerine olsun… İnsan bazen en yakınındakinin çığlığını duyamıyor göremiyor en kötüsü hissedemiyor. Bu çığlık aslında yardım çığlığı değil sadece kurtuluş çığlığı aslında. İşte herşey böyle başlıyor ve en yakınıNızdakiler sizin söylediğinizi ön yargılı dinlemeye
Bugünkü yazımda hem iş, hem aşk, hem aile aslında her alanda yaratılan “beklenti” den ve sonuçlarından bahsedeceğim. Beklenti; TDKna göre “gerçekleşmesi beklenen şey”, Vikipedi’ye göre “beklenen bir olayın doğurduğu duygu”, ekşi sözlükte bir tanımlamada ise “beklenen şey, genelde üzüntü ile doğru orantılıdır” olarak tanımlanır. yani beklenti aslında duygusal bir aktivitedir.
Bir yöneticin en büyük sorunu sizce nedir? Yatırım yaptığı çalışanlarını kaybetmek mi? Yoksa yatırım yapmadığı yani gelişmesine katkı sağlamadığı personeli ile çalışmak zorunda olması mı? Bu konuda yazılmış birçok makale veya bir çok özlü söz bulunmaktadır. Konuya bakış açınız yöneticiliğe bakış açınız ile bire bir doğru orantılıdır. Eğer yönetim tercihiniz
En büyük ikilem; Çalışmak – Anne olmak Düşünsenize, hayatınızın belkide en renkli zamanlarınızı bir okul bitirmek ve diploma sahibi olmak için harcıyorsunuz. O yetmiyor gecenizi gündüzünüze katarak bir de yüksek lisans yapıyorsunuz. Sonra birden anne oluyorsunuz ve… Herşey bir kenara… Erkek olarak hiç annelik duygusu yaşamadım. Ama ne kadar yüce
İnsanın cevabını bilmediği sorular ile baş başa kaldığı, kendisini bitkin, halsiz hissettiği, yeni bir başlangıç için gücünün olmadığı, keşkeleri yoğun kullanmaya başladığı zamandır yenilgi… Aslında bir son değil bir başlangıç ve başarı habercisidir yenilgi. İnsanın kendini dinleyebildiği, gelecek için önemli stratejiler belirleyebildiği, daha dibinin olmadığını bildiği, kısacası yeni zaferler güç
Her insanın bir İdolü vardır. Kimileri için patronu, abisi, annesi, ünlü bir girişimci, hayat arkadaşı vs. Öncelikle “İdol” kelimesinin anlamını açığa kavuşturmada fayda var. Fransizcadan dilimize geçen “idol” sözcük anlamı olarak “Çok tanrılı dinlerde tapınılacak nesne” olarak tanımlanabilir. Mecaz anlamı olarak da “Örnek alınan, en çok hayranlık duyulan kimse” anlamına
